حلش کن و ولش کن
حلش کن و ولش کن ؟ آنچه زندگیتان را سیاه می کند ، تفاوت «حلش کن» و «ولش کن».به کوشش امیرحسین مظاهری سیف
فکر کن، صبح از خواب ناز بیدار میشی و میبینی که خیابان از برف پر شده، دیگه سنت هم اجازه برف بازی و آدم برفی نمیده و نمیگذاره از خبر تعطیلی مدارس لذتش ببری.
یه دفعه یادت میافته که امروز باید بری سر کار، ای داد بیداد.
در مقابل یه دوراهی وحشتناک قرار میگیری، دیگه موضوع مرگ و زندگیه بجای بودن یا نبودن مساله این است، میشه رفتن یا خوابیدن مساله سخت این است.
راه اول همونطور که دوست دارید، نشستن در خونه و از کنار پنجره با یه قهوه تلخ (مثلا ما خیلی شیکیم و با کلاسیم) تکرار رمز عملیات ولش کن است، ناگهان یاد رئیس از خدا بیخبرت میافتی که همش کار داره، ذهن خلاق، پر ذکاوت و باهوشت دنبال بهانه میگرده. اگر این رفتار رو داری و مدل ذهنیت «ولش کنه» به شما میگن فردی سازشگر، یعنی با محیط سازش میکنی و تسلیم میشی.
دل از رختخواب کندن
فرض کنید محل زندگی شما شهری است مانند سیبری، اسلو یا خدایی نکرده تورنتو و … که بیشتر روزهای سال سرد و برفی هستند میتونید تصور کنید که سازش با محیط چه عاقبتی داره و چه بلایی سرتون میاره؟
دقیقا باعث میشه بیشتر ماههای سال را توی خانه نشسته باشین و اینقدر قهوه خورده باشید که فشارخون بگیرید و هیچ درآمدی کسب نکنید. بههمین دلیل هم به شما اقامت نمیدن!!!
اما راه عذابآور دوم؛ بهتر اما کمی سختتره، یعنی دل از رختخواب کندن و به دل کار رفتن.
شاعر میگه یه کاپشن، یه کلاه دوباره شده همدم این دل دیوونه….
…. .
برف همه جارو فراگرفته اما همت تو رو هنوز نگرفته. میدونم سخته اما بلند میشی و شروع میکنی. جالبه که سختترین بخشش همین بلند شدن و شروع کردنه. اینجا بجای ولش کن از حلش کن استفاده میکنی و بر مساله غلبه میکنی چون میدونی که با خونه نشینی کارهات عقب میافته و آروم آروم فاجعه ببار میاد.
سازش
در حقیقت این بار با تغییر کلید واژه حلش کن به ولش کن و از رفتار سازشکارانه به رفتار سازگارانه رسیدی.
تفاوت سازگاری با سازشکاری و این یعنی تفاوت بنز با فرغون.
ویژگیهای سازگاری اینه که از خودت بپرسی بهترین تصمیم برای شرایط پیش آمده چیه و اقدام کنی تا رسیدن به حل مشکل. آنچه به افراد حرفهای و ثروتآفرین یاد میده اینه که باید با محیط سازگار بود اما سازش نکرد.
سازش یعنی چون برف اومده چارهای نداری و باید با شرایط کنار بیای اما سازگاری یعنی لباس مناسب در هوای برفی بپوشی و بلند شی برای بیرون رفتن از خونه.
البته بازی زندگی همیشه به همین سادگی نیست، گاهی سازش کردن عواقب بسیار زیادی را در پیش داره؛ مثلا روزی که یه کمی دندونت درد میکنه و میگی ولش کن و باهاش کنار میای و سازش میکنی یاد وقتی نیستی که نصف شب دندون درد میشه یه فاجعه مرگبار و باید هزینه بیشتر بدی برای دندونپزشکی.
حلش کن و ولش کن
ممکنه مساله به عفونت و از این حرفا هم برسه اما وقتی که دندونت یه کمی درد میکنه اگه بجای ولش کن از حلش کن استفاد کنی میتونی مساله رو مدیریت کنی و به سادگی جواب بگیری. حالا بجای دندون، مسئلههای مهم زندگیت رو بزار مثل کسر مالیات، اختلاف با خانواده، اشکالات شغلیت یا هر چی که اذیتت میکنه.
خیلی مشخصه که انسان به سمت تنبلی گرایش بیشتری داره و راه ساده را انتخاب میکنه، سازشکاری همینه و ریشه خیلی از مشکلات زندگیه.
وقتی به عاقبت حلش کن فکر کنی میبینی که شرایط سخت لحظه به لحظه باعث یادگیری و رشد تو میشه، تو رو با محیط اطراف و مهارتهای جدید آشنا میکنه، تو رو مجبور میکنه که تلاش کنی و رشد کنی به قول معروف حلش کنی و بری مرحله بعدی.
مقاله زیر نیز می تواند به شما کمک کند.
توجیهگر به مقصد نمیرسد
خلاصه کلام اینکه شما میتونی با ولش کن درجا بزنی و مشکلاتت رو زیادتر کنی یا با حلش کن مسالههات رو حل کنی و بری مرحله بعد.
تصمیمت تو چیه ؟