به گزارش ثروت آفرینان امروزه گرم شدن کره زمین به صورت جهانی و آلودگی‌های فزاینده هوا بویژه آلودگی‌های منتشره از پالایشگاه‌های عسلویه و تخریب فزاینده محیط زیست، همه و همه باعث شده که نزولات آسمانی در جنوب فارس به شدت کاهش یابد. در مقابل، برقی شدن چاه‌ها و اضافه برداشت‌ها از منابع آب‌های زیرزمینی منطقه با کفکش‌های بسیار قوی نیز بصورت شبانه روزی افزایش چشمگیری داشته است. فاجعه آمیز اینکه حتی چاه‌های کشاورزی نیز نسبت به دهه‌های ۶۰ و ۷۰ به مراتب چند برابر شده است. یعنی هم بارندگی کاهش یافته و هم اضافه برداشت‌ها به کمک کفکشها، چند برابر شده و تعداد چاه‌های مجاز و غیر مجاز نیز چندین برابر شده است.
حال باید پرسید که با این وضعیت، سفره‌های زیر زمینی چگونه باید تجدید و ترمیم گردد؟
علیرغم اینکه سیاست کلی وزارت نیرو مبتنی بر بهینه سازی مصرف آب کشاورزی و برخورد با کشاورزان خاطی است اما در عمل می‌بینیم که برخ ادارات زیر مجموعه آن بر خلاف دکترین محوری خود عمل نموده و با برخی سوء مدیریتها، بی اعتنا نسبت به اضافه برداشت‌های بی رویه توسط کشاورزان منطقه و اقدامات خلاف قانون به تخصیص و صدور مجوزات جابجایی و حفر چاه در شکل گیری وضعیت فاجعه بار کنونی آب‌های زیرزمینی منطقه نقش ایفا نموده است. برای مثال، کشاورزی که مجوز آبدهی ۷ هکتار از زمین کشاورزی را داراست، اما در عمل هر سال بصورت بی واهمه و با کمک کفکش‌های بسیار قوی، بالای ۳۰ هکتار از اراضی دیم را تحت آبدهی یک چاه قرار میدهد و البته اعتراضات مردمی نیز به نفع خاطیان عقیم می‌ماند. جالب اینجاست که برای چنین فردی نه پرونده‌ای تشکیل میشود و نه مانع اضافه برداشتش میشوند. به نحوی که کشاورز خاطی هر سال دامنه کشت دهی خلاف قانون اش را بی واهمه گسترش میدهد. این معنایش اینست که آب‌های زیرزمینی بعنوان حق عامه علنا و عملا قربانی برخی سواستفاده ها شده است. نه نظارتی وجود دارد و نه احساس مسئولیت پذیری و نه فریاد مردم به جایی می‌رسد. همه نظاره گر نابودی محیط زیست منطقه و مخازن آب‌های زیرزمینی اند، بدون اینکه تا دیرتر نشده، کاری کنند!
منبع: آفتاب نیوز
