یکی از مشکلات موجود در کشور ما بخشی از آموزش هایی است که در خانواده، مدرسه و دانشگاه ارائه می شود بدون آنکه هدف از آموزش آنها مشخص گردد. آموزش می بینیم که صرفاً شغلی داشته باشیم یا اینکه کارمند شویم و نه کارآفرین.
کارآفرین یعنی کسی که با استفاده از ایده، فکر و نوآوریهای خود، فرصتهایی برای درآمدزایی ایجاد کند. در واقع با ارائه خدمات به پول برسد.
اگر به بند اقتصادی زندان اوین برویم، فقط تعدادی دزد و کلاهبردار آنجا نیستند بلکه افرادی نیز از فعالان اقتصادی، اعضای اتاقهای بازرگانی و تعدادی کارخانه دار در آنجا به چشم می خورند که واقعاً دزد نیستند اما به دلایلی به زندان افتاده اند. پس به این نکته می رسیم که اصول، ضوابط و قوانینی در پول در آوردن وجود دارند که باید برای موفقیت در عرصه اقتصاد به کار برده شوند.
شم اقتصادی مجموعه ای از مهارتهاست که به ما کمک می کند یک ثروت مثبت، مستمر و مطمئن را ایجاد کنیم. اگر کاری کردید که فقط امروز وضعیت مالیتان خوب باشد، به هیج عنوان کافی نیست. بلکه باید به یک وضعیت مستمر و همیشگی برسید. یکسری اصول و قوانین در پول درآوردن وجود دارند که قوانین و قواعد نانوشته کسب و کار نامیده می شوند.
به ما آموزش داده اند که ثرروتمند شدن شانسی و تصادفی و یا از طریق دزدی و خلاف ممکن است. کسانی که همیشه در مسند قدرت اند و با تغییر دولت مال و املاکشان همچنان حفظ می شود هیچکدام، از این راهها به ثروت نرسیده اند. الزاماً همه آنها آدمهای پاک و قدیسی نیستند اما کسانی هستند که توانستند مسیر درست را انتخاب کنند و به هدف دلخواه برسند. ممکن است در زندگی یکبار شانسی به پول هنگفتی برسیم اما همیشگی، مستمر و مطمئن نیست و پول در آوردن دارای یکسری اصول و قوانین است و ما ملزم به دانستن این اصول هستیم.
در پول در آوردن بازه ای که طول می کشد کار شما یا خود شما مخاطب خودش را پیدا کند، اصطلاحاً خاک خوری گفته می شود. بسیاری از افراد به دلیل عدم اطلاع از این دوران در ابتدای فعالیت اقتصادی خود به علت کسادی بازار دست از کار می کشند.
افراد به ۲ دسته ثروت آفرین و ثروت جو تقسیم می شوند:
۱. افراد ثروت آفرین کسانی هستند که ثروتهای کلان ایجاد می کنند و تنها ۹% از افراد جامعه را شامل می شوند. این افراد ویژگیهایی نظیر جسارت و پشتکار، اعتماد به نفس، توانایی ریسک پذیری، حس آینده نگری، مهارت کار گروهی، خلاقیت و نوآوری و از همه مهمتر قابلیت تولید پول را دارا می باشند.
۲. افراد ثروت جو که ۳۹% افراد جامعه را تشکیل می دهند افرادی عجول، مقلد، محافظه کارند که به دنبال حجم پول بالا هستند و در تولید پول مدیریت لازم را ندارند. این افراد مبنای مشکلات و ناتواناییهای خود را بی پولی و عدم امکانات مالی مناسب تلقی می کنند.
کسانی که در فعالیتهای اقتصادی خود به ورشکستگی می رسند، تابع شهوت سود شدند. تکرار سود، ما را به ثروتمندی می رساند نه صرفاً سود عالی!
ما در فضایی تربیت شدیم که فقط به دنبال گرفتن پول هستیم نه تولید پول. طرح وامهای زود بازده برای کسب و کارهای زود بازده در همه جای دنیا با موفقیت به اجرا رسیده اما از آنجایی که در ایران همه به دنبال گرفتن پول هستند و باز پس دادن پول وجود ندارد، اجرای این طرحها با مشکل روبرو شده است.
قابلیت تولید پول برای هر کس منحصر به فرد است. یکی از مهمترین روشهای ایجاد پول توانایی ایجاد ارتباط موثر و شبکههای ارتباطی است که در اصطلاح عامیانه پارتی بازی گفته می شود. ویژگیهایی نظیر جستجوگری، خلاقیت، به روز بودن، مدیریت منابع انسانی، توانایی متعاقد کردن افراد، سختکوشی و خستگی ناپذیری از قابلیتهای افراد در پول درآوردن هستند. فرمول طلایی ثروت، ارائه راهکارهایی برای رفع نیازهای مردم با کمترین قیمت و بالاترین کیفیت است. بنابراین اگر به دنبال ثروت و پول درآوردن هستید باید قابلیتهای تولید پول را بشناسید و آنها را در راستای تولید ثروت مثبت به کار ببرید.
دارایی: عامل ایجاد درآمد و مولد آن. در دنیای ثروت آفرینان، هر چیزی که پول تولید می کند مثل فکر، دانش، تجربه، هنر و …
بدهی: هر چیزی که هزینه تولید کند.
مدیریت اقتضایی: توان ایجاد الگوهای متعدد متناسب با شرایط.
دارایی و بدهی بودن هر چیز به کارکرد و راندمان آن بستگی دارد. مثلاً یک ماشین می تواند در شرایطی به عنوان بدهی به حساب آید و در شرایطی که منبع درآمد است، دارایی محسوب می شود. برای ثروتمند بودن درآمد خیلی مهم است اما مانده پول مهمتر است. درآمد بالایی که مانده را نیز افزایش دهد به ثروت می انجامد. بسیاری از کسب و کارها به علت بالا رفتن و از کنترل خارج شدن هزینه ها و از دست رفتن مانده، بعد از مدتی از بین می روند. یکی از دلایلی که ثروتمندان روز به روز پولدارتر و طبقه ضعیف جامعه روز به روز ضعیفتر می شوند، عدم توجه به ۲ واژه دارایی و بدهی است. ثروتمندان دارایی ایجاد، در حالی که طبقه ضعیف، بدهی ایجاد می کنند. رسانه ها ابزار قدرت اند و با ایجاد نیاز، بدهی را به شکل دارایی نشان می دهند و ما را به مصرف گرایی می کشانند. دلیل اینکه ما در کشوری با این همه منابع و امکانات، چنین وضعیت اقتصادی داریم؛ تفکر و باورهای خود ماست. تفکری که نتیجه آموزش غلط است. با شناخت دارایی و بدهی می توان جریان نقدینگی را کنترل کرد. جریان نقدینگی مسیری است که پول در زندگی ما طی می کند. الگوی ذهنی برخی افراد پیش خرج کردن پول از راههایی مثل چک کشیدن، قسطی خرید کردن و … است.
استفاده از کارتهای اعتباری در جهان اینگونه است که افراد چیزی را بخرند و هزینه آن را در آینده پرداخت کنند، در واقع افراد مجبورند در آینده بیشتر کار کنند و این یعنی برده داری مدرن. بعضی افراد پول را در لحظه و بعضی دیگر پول را در آینده خرج می کنند. بسته به شرایط هر یک از این مدلها می توانند مفید باشند. برای هزینه کردن به این نکته باید توجه کرد که کدام روش خرج کردن برای ما مفید و جوابگوی زندگی ماست.
همانطور که گفته شد دارایی برای ما پول ایجاد می کند اما بدهی خروجی است. نکته مهم حجمی است که در ظرف باقی می ماند. شاخصه تفکیک افراد در طبقات مختلف جامعه حساب بانکی، درآمد و یا دارایی نیست. افراد براساس مانده به ۳ گروه فقیر، قشر متوسط و ثروتمند تفکیک می شوند.
افراد فقیر همه درآمد خود را خرج می کنند و مانده آنها صفر است. مانده افراد متوسط منفی است. این افراد علاوه بر درآمد، وام می گیرند و وام را نیز خرج می کنند و این در حالی است که تنها بخشی از ثروت افراد ثروتمند خرج می شود و بقیه آن به صورت مانده باقی می ماند. ما با ارائه راهکارهایی برای تبدیل بدهی به دارایی می توانیم ثروتمند شویم.
شغل، منبع درآمد فعال ماست. در واقع جایی که برای پول درآوردن باید وقت صرف شود و کاملاً وابسته به زمان است مانند راننده تاکسی و …
کسب، منبع درآمد غیرفعال است و از طریق آن بدون وقت گذاشتن می توانیم به پول برسیم مانند سهام داری یا املاک. در حقیقت افرادی میتوانند ثروتمند شوند که دانش مالی دارند و ایدهای را به شغل تبدیل می کنند و با ایجاد یک سیستم به مرور زمان میزان کسب را بالا می برند. پول تمیز پولی است که از رفع نیازهای مردم به دست آید مانند کارهای خدماتی و تولیدی در حالی که پول کثیف با سوء استفاده از نیازهای مردم به دست می آید.
مهارت هایی که برای کارآفرینی و ثروتمند شدن لازم است:
۱- مهارتهای تخصصی کار
۲- مهارتهای عمومی و مدیریتی مانند: توان مذاکره و اصول برقراری ارتباط، توان برنامه ریزی، قدرت فروش، مدیریت زمان، تیم سازی و استفاده از مهارتهای دیگران مجموعه این مباحث طی دوره های مختلف آموزش داده می شود که برای شروع لازم اما برای تداوم در کارآفرینی باید مهارتهای دیگری را نیاز فرا بگیریم.
